• Magazyn linków

      • Wojciech Patocki

      • Życie                      

         

         Świat dzisiejszy dziwny, wciąż do przodu gna,

        ja zostaję z tyłu, choć nie tylko ja.

        Teraz gdzie normalność nie bardzo jest w cenie,

        nic nie mogę zrobić, sam świata nie zmienię.

         

        Dziś nie trzeba wcale ruszać się z fotela,

         aby na Facebooku znaleźć przyjaciela.

        Przyjaźń tą prawdziwą latami budujesz,

         ty jednym kliknięciem wszystko wnet kasujesz.

         

        Zrobisz sobie selfie, wrzucisz to do sieci

         jedna fotka, druga, a potem już leci.

         Takie wywnętrzanie jakoś mnie nie kręci

         ja miłe wspomnienie chowam w swojej pamięci.

         

         Technika osacza prawie z każdej strony,

         człowiek się pogubił, jest otumaniony.

         Maile, smsy - te wszystkie komórki

         ja najbardziej cenię dzieci mych laurki.

         

        Dużo, coraz więcej tych środków łączności

         A w zwykłym człowieku coraz mniej radości.

         Pędzi, leci, krzyczy, goni nie wie gdzie

         Hej! Człowieku zwolnij, bo wypalasz się.

         

        Weź swoją rodzinę, idź pospacerować

         Tych chwili tak ulotnych nie będziesz żałować.

         Prawdziwe wartości pielęgnować warto

         A w kontaktach z ludźmi graj otwartą kartą.